آدم

اردیبهشت ماهی پراز خاطره های آشنایی منه .خاطراتی که جای پاشون رو به سادگی توی ذهن من ...چشمای من میتونی پیدا کنی و منم با مضمضه کردنشون هنوزم میتونم سرخیه لپهامو حس کنم سی و پنج سالمه اما هنوزم بزرگ نشدم هنوزم دزدکی شوکولات مبخورمو پازل درست میکنم هنوزم توی دلم آرزو میکنم که ای کاش امروز خانم معلم نیاد من کی میخوام آدم بشم؟ .